चैत्र

दुःख सहन करायला निघालो,  

तर सुखाचा पूर हसत हसत येतो!  

आनंद सावरता सावरता,  

अश्रूंचा मोती हाती चमकतो.  

ही विचित्र रीत जगाची -  

जे धरायचे ते सरते, 

जे सोडायचे ते चिकटते.  

ऊन हवे तर सावली मिळते,  

सावली शोधता भाजून जातो!  

म्हणून आता मी रडत रडत,  

माझ्या जगण्याला "चैत्र"  म्हणतो!